دوشنبه ۲۶ آبان ۰۴ ۲۲:۵۵ ۵ بازديد
همیشه وقتی بچهها میپرسیدن «میخوای چی بخونی؟» جوابم روشن بود: «میخوام کار کنم که به مردم کمک کنم.» اما وقتی بزرگتر شدم، فهمیدم بین «روانشناسی» و «مشاوره» باید انتخاب کنم. اینجا، قصه تجربهم رو براتون مینویسم، از سردرگمیهایم، از چیزایی که یاد گرفتم، و از مسیری که برای گرفتن مدرک روانشناسی و بعد مدرک مشاوره طی کردم. شاید برای شما هم که دنبال راهید، مفید باشه.
---
روانشناسی چیه و چی نیست؟
روانشناسی برخلاف چیزی که خیلیا فکر میکنن، فقط خوابیدن روی مبل و حرف زدن از بچگیت نیست! این رشته به شکلگیری فرایندهای ذهنی و شناخت بعد درونی آدمها میپردازه. درست مثل یه نقشهکش از ذهن آدمها. وقتی وارد مقطع کارشناسی روانشناسی شدم، دروسم چهار دسته بودن:
· دروس عمومی: مثل همه رشتههای دیگه.
· دروس پایه: مثل آناتومی یا فیزیولوژی که تو رشتههای پیراپزشکی مشترکه.
· دروس تخصصی: مثل «روانشناسی ۱» یا «مفاهیم روانشناسی» که واقعاً ذهنت رو باز میکنه.
· دوس اختیاری: که میتونی بسته به علاقت انتخابشون کنی.
بعد از کارشناسی، میتونی تو مقطع ارشد ادامه بدی و تو گرایشهایی مثل روانشناسی بالینی، روانسنجی، یا روانشناسی تربیتی درس بخونی.
بازار کار روانشناسی چطوره؟
وقتی مدرک روانشناسی گرفتی، راهها زیادن:
· میتونی تو مراکز دولتی یا خصوصی کار کنی، مثلاً بهزیستی یا شهرداری.
· میتونی مطب بزنی و مستقیم با مراجعها کار کنی.
· حتی مجوز تأسیس مهدکودک یا مدرسه هم میتونی بگیرى.
اما نکته مهم: بازار کار به مهارت و دانش تو بستگى داره. هرچی بیشتر بلد باشی، فرصتها بیشترن.
---
اما مشاوره چه فرقی داره؟
وقتی وارد رشته مشاوره شدم، فهمیدم اینجا بیشتر دنبال «دادن راهحل» هستن تا «درمان». یعنی تو به مردم کمک میکنی تا تو حوزههای مختلف زندگی — تحصیلی، شغلی، خانوادگی — تصمیمهای درست بگیرن. برخلاف روانشناسی که با بیمار سر و کار داری، اینجا با آدمایی طرفی که دنبال یه راهنما هستن.
دروس مدرک مشاوره خیلی شبیه روانشناسیه، اما دروس تخصصیش فرق داره: «مشاوره تحصیلی»، «مشاوره شغلی»، «مددکاری اجتماعی» و چیزهای دیگه.
یک تفاوت بزرگ دیگه: رشته روانشناسی رو از هر رشتهای (تجربی، ریاضی، انسانی) میتونی انتخاب کنی، اما مشاوره فقط مخصوص بچههای انسانیه.
---
روانشناسی یا مشاوره؟ چیکار کنم؟
· اگر دوست داری ریشه مشکلات رو کشف کنی و تو زمینه تحقیقاتی کار کنی، روانشناسی برات بهتره.
· اگر میخواهی سریعتر وارد بازار کار بشی و مستقیم به مردم راهحل بدی، مشاوره انتخاب بهتریه.
من خودم اول مدرک کارشناسی روانشناسی گرفتم، اما احساس میکردم میخوام بیشتر تو زمینه عملی کمک کنم. برای همین تو مقطع ارشد مشاوره ادامه دادم. اینطوری هم دانش تحقیقیم قوی شد، هم مهارت حل مسئله.
یادم میاد یه دوره، برای تکمیل تحصیلم تو پلتفرم دانشگاهی دکتر اباصلتیان دورههای آموزشی مرتبط رو گذروندم که خیلی بهم کمک کرد. اونجا تونستم هم دانشم رو عمیقتر کنم، هم با ارائه مدرک معتبر، مسیر شغلیم رو هموارتر کنم.
---
نکتههای پایانی: این رشتهها برای چه کسایی مناسبن؟
· اگر حافظه قوی داری و میتونی حجم زیادی از مطالب رو حفظ کنی (چون محتوای دروس فراره).
· اگر رازدار و صبوری و روحیه یاریگری داری.
· اگر روابط اجتماعی قوی داری و میتونی شنونده خوبی باشی.
حرف آخر:
هر دو رشته آینده درخشانی دارن، اما انتخاب بینشون بستگى به هدف و شخصیت تو داره. برای من، ترکیب مدرک روانشناسی و مدرک مشاوره بهترین راه بود. امیدوارم تو هم مسیرت رو پیدا کنی.
آرزوی موفقیت دارم برات.
— یه دوست که این راه رو رفتهDr. Abasaltian Academic Platform
IELTS | TOEFL | Duolingo
MBA | DBA | PMP
Amazon | Cisco | Linux
- ۰ ۰
- ۰ نظر