جمعه ۲۳ آبان ۰۴ ۱۳:۴۶ ۶ بازديد
همیشه فکر میکردم راه سریعتری برای رسیدن به رشتههای پزشکی وجود داره. تو دفترچه انتخاب رشته که رو باز میکنی، یه قسمتی هست به اسم کارشناسی ناپیوسته رشته های علوم پزشکی. همینجا بود که برای اولین بار با دنیای مدرک کاردانی وزارت بهداشت آشنا شدم.
اولش فکر کردم شاید یه راه بدون کنکور راحت باشه. ولی وقتی دقیقتر شدم، فهمیدم قضیه خیلی فرق داره. اینجا بر اساس سوابق تحصیلی قبولت میکنن، اما شرایط خاص خودش رو داره. بزرگترینش هم تعهد خدمت هست.
تعهد خدمتش برام عجیب بود. سه برابر مدت تحصیل! یعنی اگه دو سال درس بخونی، باید شش سال تو مناطق محروم خدمت کنی. اینو که خوندم، یه لحظه به خودم شک کردم. بعد دیدن اینکه بومیگزینی هم داره؛ یعنی فقط داوطلبان همون استان میتونن برای رشتههایش اقدام کنن.
برام جالب بود که ببینم هر استان چه رشتههایی داره. مثلاً تو استان خودم، برای مدرک کاردانی بهداشت عمومی با دو گرایش "بهداشت خانواده" و "مبارزه با بیماریها" ظرفیت گذاشته بودن. جاهای دیگه هم رشتههایی مثل کاردانی اتاق عمل، کاردانی هوشبری و کاردانی مامایی رو دیدم. اینو هم فهمیدم که حتی با مدرک دیپلم ریاضی یا انسانی هم میشه برای این مدرک تحصیلی اقدام کرد.
همه این اطلاعات رو که کنار هم گذاشتم، فهمیدم این مسیر، یه راه سریع نیست؛ یه راه با مسئولیتست. اون موقع بود که تصمیم گرفتم با پلتفرم دانشگاهی دکتر اباصلتیان مشورت کنم تا بدونم آیا میتونم از پس این تعهد خدمت بربیام و این مدرک کاردانی آیندهی مناسبی برام میسازه یا نه.
حالا که به اون روزها فکر میکنم، میبینم بزرگترین درسی که از مطالعه دفترچهها گرفتم این بود: هیچ مدرک وزارت بهداشتی رایگان به دست نمیاد. پشت هر کدوم از این کاردانیها، یه داستان و یه تعهد طولانی نهفتهست. اگر شما هم دارید برای گرفتن این مدرک تحصیلی فکر میکنید، حتماً با چشم باز و در نظر گرفتن همه جوانب، especially همین تعهد خدمتش، تصمیم بگیرید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر